21 Nisan 2009 Salı

Boşlukları doldurma mimi

Soldaki fotoğraf yanlış değilsem eskiden kalma tek siyah beyaz fotoğrafım. En soldaki kıvırcık ben, yanımdaki permalı annem, üçüncü sıradaki babam ve en sağdaki de ailemizin "Ne iş olsa yaparım abi" durumundaki diğer bireyi ağabeyim.

Ayça Hanım gönderdi bu mimi bana. Mimler çoğu zaman gereksiz gibi dursa da hiç tanımadığınız ve internet üzerinden birşeyler yazıp paylaşan insanları daha iyi tanıma fırsatı sunduğu ve arkadaşlıkları pekiştirdiği için eğlenceli buluyorum. "Bu da mı mim yazmış" gibilerinden tepki gösterenlere de sonsuz saygım var. Ancak mim geldiği için Ayça'ya da saygımdan daha fazla geciktirmeden yapmak istedim.

1. Çocukken ............... kaçırdım. ...İstanbul'un güzelliklerini daha fazla yaşamayı...

2. Çocukken ............... yoksundum. ...Bademcikler ve hassas bünye yüzünden sağlıktan...

3. Çocukken ............... yaralanmış olabilirim. ...Üç tekerlekli bisikletten sırt üstü düşüp böbrek kanaması geçirmiş, kan gelen idrarımı "sabah tarçın içtim ya o yüzdendir" diye bakıcımı kekolamış hatta hastaneye kaldırılmış ve..

4. Çocukken ............... olmayı hayal ederdim. ...Bilgisayar oyunları yapan ve test eden bir programcı ya da kaleci...

5. Çocukken ............... isterdim. ...Kendime ait bir fotoğraf makinem olsun...
6. Evimizde asla yeterli .......... olmadı. ...Benim aralıksız sorularıma cevap verecek ve beni dinlemeye yetecek insan... (Malesef canlarından bezdiriyordum, şimdilerde yaptığımın aynısını bize kedimiz yapıyor)

7. Çocukken daha fazla ........... ihtiyaç duyardım. ...Babamla vakit geçirmeye... (O da, ben de çok isterdik bunu biliyorum. Bir daha dünyaya gelse aynı hataları yapıp, annemi o kadar sinirlendirip boşanmaya kadar uzatmazdı sanırım hiç bir şeyi)

8. Bir daha asla .......... göremeyeceğim için üzgünüm. ...Dedemi... (Gerçi hiç görmedim ama onu tanıyıp sohbet etmeyi ve herkese yaptığı gibi bana da birşeyler öğretmesini çok isterdim. Nur içinde yat Memiş Öğretmen)

9. Yıllar boyunca ......... merak ettim. ...İstanbul'dan memlekete taşınmamış olsaydık ve okul tercihlerim kendi istediğim gibi olsaydı şimdi nerede ve ne yapıyor olacağımı...

10. ............. kaybımdan dolayı hep kendimi suçladım. ...Para kolleksiyonundaki... (Muhtemelen o özel seri ve sınırlı üretim paraları harcadım :D)
Boşlukları doldurması için mimi Yelda ve Ful ve Bahar'a paslıyorum. Vakit bulur da yapmak isterseniz sevinirim.

Bol fotoğraflı günler dilerim herkese...

7 yorum:

Ayca Karaoglan dedi ki...

teşekkür ederim aşkom yazdığın için :)

türünün son örneği dedi ki...

bahar benim dimi ;)

Serhat dedi ki...

Rica ederim Ayça Hn. :)

Evet Bahar sen oluyorsun türünün son örneği :)))

GeCe dedi ki...

üç tekerlekli bisikletten mi düştün çok güldüm ama kötü bir kazaymış

annemin de bir resmi var aynı senin annen gibi ne kadar da modaymış

Serhat dedi ki...

80'ler işte :) Hem de sırt üstü :D

Paşa dedi ki...

mimin çok güzeldi aynen bisiklet kazasına güldüm ve üzüldüm ikisi bir arada yani tuhaf duygu:)neyse geçmişler olsun..

Serhat dedi ki...

Teşekkürler Paşa'nın annesi :) Ben de hala gülüyorum aklıma geldikçe.